The aftermath

Wachtende mensen op een perron,
graffiti schreeuwt de armoede uit
"on est pas là pour trier les lentilles"

Vandaag met sandalen aan richting Narbonne de toerist uithangen zonder rugzak, maar met een handige tas van Discogs, zonnecrème en camera.
Andere geluiden plots, andere vibraties. Dit is ook een bos waardoor je een route moet vinden, maar van een heel andere dimensie. Steegjes met pannengolvende daken, schaduwen langs de muren van de kathedraal, architecturale magie. Een stad vol jeugdige zonnigheid.

Ik moet hier weg, dit is mijn habitat niet, stilte is absent, teveel indrukken, impressies, overstelping.
De overgang is te bruusk en zoek de zee op en het geluid van de golven.

The aftermath
Staren naar de zee van water en wolken,
zand dat striemt door de Tramontane
eeuwige wind, de roep van de bergen
geen routewijzers, enkel azuurblauwe einder
genieten van het niets
en een 45 smaken glace achteraf.

https://youtu.be/QhMt9V1rKdo 
Talking heads - Listening wind